ارزش تست‌های مولکولی مبتنی بر نانوبیوسنسورها در تشخیص کووید – ۱۹ نسبت به RT-PCR به عنوان یک تست معیار: یک مرور سیستماتیک

Abstract

حسگرهای زیستی مبتنی بر نانوذرات (NPBs) انواعی از حسگرهای زیستی یا بیوسنسورها هستند که از نانومواد برای تشخیص دقیق ذرات زیستی استفاده کرده، و می‌توانند برای تشخیص بالینی کووید – ۱۹ با دقت بالا استفاده شوند. هدف ما ارزیابی دقت تشخیصی نانوبیوسنسورها به عنوان جایگزینی نوظهور برای RT-PCR به عنوان تست مرجع در تشخیص کووید – ۱۹ بود. مواد و روش‌ها: هفت پایگاه متون علمی شامل EBSCOhost Web، Embase، ProQuest، PubMed/MEDLINE، Scopus، Web of Science و WHO LitCOVID به منظور شناسایی مطالعات مربوط به کاربرد نانوبیوسنسورها برای تشخیص کووید – ۱۹ را به صورت نظام‌مند مورد جست‌وجو قرار داده شد. مطالعات ارزیابی شده در این پژوهش بین تاریخ‌های ۱ نوامبر ۲۰۱۹ تا ۳۰ آوریل ۲۰۲۲ منتشر شده بودند. در ادامه، شاخص‌های ارزش تشخیصی شامل حساسیت، ویژگی و دقت را برای هر یک از مطالعات وارد شده بر اساس داده‌های استخراج‌شده محاسبه گردید. برای بررسی دقیق‌تر، ۷۲ نمونه بزاق اخذ شده از ۲۴ بیمار هم‌سن مبتلا به کووید – ۱۹ تایید شده بر اساس RT-PCR که در روزهای اول، سوم و پنجم پس از بستری شدن با استفاده از کیت‌های تست تشخیصی آنتی‌ژن مورد بررسی قرار داده شد. نتایج: ۱۳ مطالعه وارد پژوهش حاضر شد که یافته‌های جدیدی در مورد کاربرد بالینی نانوبیوسنسورهای مختلف در تشخیص کووید – ۱۹ بر اساس مولکول RNA و/یا پروتئین‌های سطح ویروس در نمونه‌های سواب نازوفارنکس و/یا اوروفارنکس (NPS/OPS) گزارش کرده‌اند. مطالعات وارد شده، عملکرد تشخیصی ۱۳ مورد تست تشخیصی مبتنی بر نانوبیوسنسور را بر روی ۷۸۹ نمونۀ NPS/OPS جمع‌آوری شده از ۳۷۶ بیمار و ۴۱۳ فرد سالم مورد بررسی قرار داده بودند. در مقایسه با RT-qPCR به عنوان تست معیار، نانوبیوسنسورها میانگین حساسیت بالغ بر ۹۷.۰۷ درصد، میانگین ویژگی ۹۴.۴۳ درصد و میانگین دقت ۹۶.۹۱ درصد را نشان دادند. بررسی تست بزاق به کمک کیت‌های تشخیصی سریع مبتنی بر آنتی‌ژن میانگین حساسیت ۸۳.۳، ۵۸.۳ و ۶۲.۵ درصد را در روزهای اول، سوم و پنجم بعد از بستری نشان داد.