بررسی مشخصات میکروواسکولار ماکولا در کودکان با سابقه رتینوپاتی پره ماچوریتی درمان شده با آواستین (بواسیزوماب) و مقایسه آن با کودکان نارس بدون رتینوپاتی و دارای رتینوپاتی با بهبود خود به خود

Abstract

ویژگی‌های میکروواسکولار پارافووه آ در بیماری های چشم از جهت تشخیص و درمان بهتر بیماران مهم و حیاتی است، لذا هدف از این مطالعه بررسی مشخصات میکروواسکولار ماکولا در کودکان باسابقه رتینوپاتی پره ماچوریتی درمان شده با آواستین (بواسیزوماب) و مقایسه آن با کودکان نارس بدون رتینوپاتی و دارای رتینوپاتی با بهبود خود به خود است. موارد و روش‌ها در یک مطالعه مقطعی بر روی 150 بیمار، افراد شرکت کننده در مطالعه ابتدا تحت معاینه کامل چشم پزشکی و سپس تحت OCTA قرار گرفتند. ویژگی‌های میکروواسکولار در ناحیه پارافووه آ، دانسیته شبکه عروقی سطحی و عمقی در ناحیه فووه آ و پارا فووه آ، ناحیه آواسکولار فووه آ و ابنرمالیته های میکروواسکولار مورد ارزیابی قرار گرفت و طبیعی و غیر طبیعی بودن پترن واسکولار و میزان دانسیته به صورت درصد بیان شد. پس از جمع‌آوری داده‌ها، از SPSS-21 جهت آنالیز داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها در این مطالعه در مجموع 150 بیمار در سه گروه، 50 کودک نارس بدون رتینوپاتی و 50 کودک در گروه رتینوپاتی با بهبود خود به خودی و 50 کودک با سابقه رتینوپاتی پره ماچوریتی درمان شده با آواستین، مقایسه شدند. دانسیته شبکه عروقی سطحی پارافوه آ در بیماران با سابقه ROP درمان شده با آواستین (5.15±49.95) بیشترین میزان بود. دانسیته شبکه عروقی عمقی پارافوه آ در بیماران بدون ROP کمترین میزان بود(26.81±31.15). میکروآنوریسم و تغییرات تلانژکتاتیک عروقی در 76% از بیماران با سابقه ROP درمان شده با آواستین مشاهده شد. دانسیته ناحیه آواسکولار زون فووه آ در بیماران بدون ROP بیشترین میزان بود(0.12±0.23).