طراحی و ساخت الئوژل (روغن جامد بدون اسید چرب ترانس) از مشتقات سلولز هیدرولیز شده

Abstract

پودرها و آزمون‌های بررسی ظرفیت نگهداری روغن، پایداری حرارتی، اندازه و مورفولوژی کریستال¬ها با میکروسکوپ نوری پلاریزه و رئولوژیکی برای اولئوژل‌ها انجام شدند. یافته¬ها: در نمونه‌ها‌ی هیدرولیز شده‌‌‌ با حلال 70:30 (اتانول: اسید استیک) نسبت به نمونه‌های 50:50 کاهش بیشتری در میزان ویسکوزیته ذاتی مشاهده شد. نتایج GPC نیز این داده‌ها را تایید کرد. نتایج آزمون گرماسنجی روبشی تفاضلی نشان داد که هیدرولیز به طور قابل‌توجهی (30 و حتی 40 درجه‌ی سانتیگراد) دمای گذار شیشهای را کاهش می‌دهد. نتایج FTIR اتیل سلولز هیدرولیز شده تجزیهي بسیاری از پیوندهای گلیکوزیدی را نشان داد. در رابطه با اولئوژل های تولیدی نتایج نشان داد که شرایط هیدرولیز به طور معنی‌داری بر تشکیل اولئوژل و استحکام آن تأثیر می‌گذارد. اولئوژل تولید شده از نمونه هیدرولیز شده در 65 درجه سانتی‌گراد و نسبت حلال 50/50 (H65-50/50) استحکام بالاتر و دمای ذوب کمتری را نسبت به اولئوژل شاهد نشان داد و ساختار جدیدی با حفره های کوچک بیشتر را تشکیل داد که احتمالاً دلیل استحکام بیشتر این ژل می باشد نتیجه‌گیری: فرآیند هیدرولیز را می‌توان روشی کارآمد برای اصلاح بافت و نقطه‌ی ذوب (Tm) اولئوژل‌های مبتنی بر اتیل سلولز معرفی کرد. هیدرولیز وزن مولکولی را کاهش داد که بیانگر شکستن پیوندهای گلیکوزیدی است. هیدرولیز در دمای ملایم (65 درجه سانتی‌گراد و نسبت حلال50:50 اتانول/اسید استیک) منجر به تشکیل یک ساختار اولئوژل قوی در عین حال با Tm کمتر در مقایسه با اولئوژل شاهد شد. کاهش Tm اتیل‌ سلولز در تهیه اولئوژل و کاربرد‌های صنعتی آن بسیار حائز اهمیت است و نتایج این مطالعه می‌تواند در این زمینه مفید باشد. البته برای مشخص شدن تاثیر شرایط هیدرولیز بر ساختار اتیل سلولز نیاز به مطالعات بیشتری است. واژگان کلیدی: اتیل سلولز، اولئوژل، هیدرولیز