مقایسه تاثیر دو داروی STA-21 و RESVERATROL؛ مهارکننده های پروتئین های سیگنالینگ STAT3 بر سلول های رده AML-HL60

Abstract

AML یا لوسمی میلوئیدی حاد،یک لوسمی از رده سلول های میلوئیدی خون میباشد که باعث تسریع رشد و تجمع یاخته های سفید در مغزاستخوان و اختلال در تولید سلول های نرمال خون میشود. AML در هر سنی رخ میدهد. اما در افراد بالای ۶۰ سال رایج تر میباشد. در درمان AML شیمی درمانی و تولیدات طبیعی نقش مهمی دارند. درمان‌های معمول این بیماری معمولاً با سمیت سیستمیک و خطر عود مجدد بیماری همراه می‌باشند. ازاین‌رو، تلاش‌ها در حوزه درمان متمرکز بر یافتن استراتژی‌هایی هستند که بتوانند بدون اثر بر سلول‌های سالم، سلول‌های سرطانی را مورد هدف قرار دهند و آن‌ها را از بین ببرند. درمان های جدید برای AML در مسیرهای انتقال سیگنال شناخته شده است، مانند مسیر STAT3 . مطالعات اخیر نشان داده‌اند که استفاده از داروهای مهار کننده مسیر JAK-STAT3 مانند STA-21 و رزوراترول می تواند اثر سایتوتوکسیتی القا شده بر روی سلول های HL-60 را ایجاد کند. مواد و روش‌ها: در این مطالعه که به‌صورت توصیفی انجام شد ابتدا با استفاده از تست MTT، دوز IC50 برای دو داروی STA-21 و RESVERATROL در رده سلولی HL-60 تعیین شد. سپس سلول‌ها تحت تیمار با دو داروی نامبرده قرار گرفتند. پس از گذشت 12، 24 و 48 ساعت از تیمار سلول‌ها، میزان آپوپتوز القاشده در آن‌ها با استفاده از تکنیک فلوسایتومتری اندازه‌گیری شد. همچنین بررسی بیان و متیلاسیون پروموتر ژن‌های کاندید نیز قبل و بعد از تیمار با استفاده از RT-PCR و MS-QPCR ( methylation specific-quantitative PCR ( انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده آن بود که استفاده همزمان از دو داروی Resveratrol و STA-21 از طریق مهار مسیر JAK-STAT3 باعث کاهش بیان BCL-2 و افزایش متیلاسیون BCL-2 و افزایش بیان BAX و کاسپاز۶ و کاهش میزان متیلاسیون ژن های BAX و Caspase6 می گردد وهمچنین دارای اثر سایتوتوکسیک روی سلول های HL-60 می باشند. این نتیجه در راستای نتایج بررسی آپوپتوز توسط تکنیک فلوسیتومتری بود.