بررسی شیوع اینتگرون های کلاس 1 و 2 در سویه های اشریشیا کلی MDR ایزوله شده از نمونه های بالینی

Abstract

هدف این مطالعه، بررسی میزان شیوع اینتگرون‌های کلاس 1 و 2 در اشریشیا کلیهای دارای مقاومت دارویی چندگانه ایزوله شده از نمونه‌های بالینی بود. در محدوده زمانی فروردین تا مردادماه 1388 تعداد 140 ایزوله اشریشیا کلی از نمونه‌های مختلف بیماران در بیمارستان‌های سینا و کودکان تبریز (از هرکدام70 ایزوله) ایزوله شد. ابتدا میزان حساسیت آنتیبیوتیکی تمام ایزوله‌ها به 13 آنتیبیوتیک روتین با روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. سپس ایزوله های مقاوم به بیش از دو رده دارویی مختلف یا Multi-drug resistant جهت جستجوی اینتگرون و تعیین کلاس آن با استفاده از تکنیک RFLP-PCR انتخاب شدند. الگوی مقاومت ایزوله ها به شرح زیر بود: آموکسیسیلین 3/99%، سفالوتین 8/77%، کوتریموکسازول 75%، تتراسیکلین 8/72%، نالیدیکسیک اسید 7/60%، نورفلوکساسین 7/50%، سیپروفلوکساسین6/47%، سفتازیدیم 4/46%، جنتامیسین 6/33%، کلرامفنیکل 7/20%، نیتروفورانتوئین 9/12%، آمیکاسین 1/12% و ایمیپنم 4/1%. در کل تعداد صد و هیجده (2/84%) ایزوله دارای مقاومت دارویی چندگانه بودند. میزان شیوع اینتگرون‌های کلاس 1 و 2 در سویه‌های دارای مقاومت دارویی چندگانه به ترتیب 05/22 % و 08/5% تعیین شد. در این مطالعه اینتگرون کلاس 3 یافت نشد. ارتباط مقاومت به جنتامیسین، آمیکاسین، کلرامفنیکل و وجود اینتگرون معنیدار بود.