فراوانی ژن‌های کد کننده توکسین‌های سیکلومودولین در ایزوله‌های اشریشیا کلی مرتبط با مخاط در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال و افراد غیر سرطانی

Abstract

شواهدی وجود دارد که سویه‌های خاصی از اشریشیا کلی مرتبط با مخاط روده می‌توانند در پیشرفت سرطان کولورکتال نقش داشته باشند. هدف از این مطالعه بررسی شیوع و خصوصیات ایزوله‌های اشریشیا کلی مرتبط با مخاط در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال و افراد غیر سرطانی بود. روش کار: تعداد 96 بیمار مراجعه کننده به مراکز آموزشی درمانی شهر تبریز (48 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال و 48 فرد غیر سرطانی) در مدت 15 ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه‌های بیوپسی حاصل از کولونوسکوپی این افراد بعد از لیز کردن برای شناسایی ایزوله‌های اشریشیا کلی مرتبط با مخاط مورد مطالعه قرار گرفتند. به منظور شناسایی ژنوتیپ‌های ایزوله‌های اشریشیا کلی، کلنی‌های تشکیل شده در هر نمونه بیوپسی با استفاده از روش ERIC-PCR تیپ‌بندی شدند. سپس سویه‌ها با استفاده از روش Quadruplex-PCR به گروه‌های فیلوژنتیک طبقه‌بندی شدند. از روش PCR به منظور ارزیابی حضور ژن‌های کد کننده توکسین‌های سیکلومودولین و سایر فاکتورهای ویرولانس استفاده شد. همچنین برای بررسی توانایی تشکیل بیوفیلم سویه‌ها روش میکروتیتر پلیت به کار برده شد. یافته‌ها: در بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال فراوانی ایزوله‌های اشریشیا کلی مرتبط با مخاط بیشتر بود (p<0.05). گروه فیلوژنتیک A در نمونه‌های گروه کنترل غالب بود در حالیکه بیشتر سویه‌های مربوط به بیماران سرطانی متعلق به گروه‌های D و B2 بودند. فراوانی ژن‌های کد کننده توکسین‌های سیکلومودولین و همچنین سایر فاکتورهای ویرولانس در سویه‌های بیماران سرطانی نسبت به سویه‌های گروه کنترل بیشتر بود. حدود 38% از سویه‌های بدست آمده از نمونه‌های بیوپسی افراد سرطانی و حدود 17% از سویه‌های گروه کنترل قادر به تشکیل بیوفیلم بودند (p<0.05).