تأثیر گرلین بر حافظه ی فضایی و مسیر آپوپتوز در هيپوكمپ رتهای نر دریافتکننده متآمفتامین

Abstract

این مطالعه با هدف بررسی اثرات گرلین به عنوان عامل نوروپروتکتیو بر نقص شناختی و مسیر آپوپتوز در موش های صحرایی نر که تحت درمان با مت آمفتامین قرار گرفته بودند، انجام شد. مواد و روش ها: 60 سر موش صحرایی نر بالغ ویستار ، به طور تصادفی به 6 گروه 10 تایی تقسیم شدند: گروه سالین/ سالین (S-S)، گروه سالین/ گرلین (S-G)، گروه مت آمفتامین/ سالین توام (M-SS)، گروه مت آمفتامین/ سالین تاخیری (M-DS) ،گروه مت آمفتامین/ گرلین توام (M-SG) ، گروه مت آمفتامین/گرلین تاخیری (M-DG). در این مطالعه مت آمفتامین با دوز mg/kg5 و گرلین با دوز nmol/kg5 به صورت داخل صفاقی تزریق شدند. حافظه ی فضایی و حافظه ی اجتنابی غیر فعال به ترتیب با آزمون ماز آبی موریس و جعبه ی شاتل باکس مورد ارزیابی قرار گرفتند.میزان بیانCaspase 3 ، Cytochrome C و نسبت BAX/Bcl-2 در بافت هیپوکمپ به وسیله ی تکنیک وسترن بلاتینگ مورد بررسی قرار گرفتند. برای تشخیص آپوپتوز در بافت هیپوکمپ، رنگ آمیزی TUNEL انجام شد و میزان قند خون در سرم اندازه گیری شد.. یافته ها: نتایج ما نشان داد که در آزمون ماز آبی موریس، مدت زمان سپری شده در ربع دایره ی هدف در گروه (M-SS) کمتر از گروه کنترل بود با این حال، درمان با گرلین هم زمان می تواند مدت زمان سپری شده در ربع دایره ی هدف را افزایش دهد. درمان با گرلین اثرات مت آمفتامین بر روی بیان پروتئین های Caspase 3 ، Cytochrome C و نسبت BAX/Bcl-2 را در هیپوکمپ معکوس کرد. رنگ آمیزی TUNEL نشان دهنده ی افزایش تعداد سلول های آپوپتوتیک در حیوانات تحت درمان با مت آمفتامین بود، در حالی که درمان با گرلین باعث کاهش آپوپتوز در این حیوانات شد.