تأثیر ورزش ارادی بر بیان miRNA-192 و میزان پروتئینهای TGF-β (transforming growth factor) و SIP1 (Smad-interacting protein 1) بافت کلیه در موشهای صحرایی نر دیابتی نوع دو
Loading...
Date
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی
Abstract
نفروپاتی به عنوان یک عارضه مهم در دیابت گزارش شده است. از آنجایی که فعالیت فیزیکی و ورزش می¬تواند سبب کاهش شیوع سندرم های متابولیکی و جلوگیری از پیشرفت عوارض دیابت نوع دو گردد؛ لذا در این مطالعه بر آن شدیم که به تأثیر ورزش بر روند نفروپاتی از طریق مسیر بیان miRNA-192 و میزان پروتئینهای TGF-β و SIP1 در بافت کلیه موشهای صحرایی دیابتی نوع دو بپردازیم.
روش کار: ۴0 رت نر نژاد Wistar در محدوده وزنی ۲۲۰- ۱۸۰ گرم طبق گروههای زیر مورد بررسی قرار گرفت: ۱) گروه کنترل ۲) گروه دیابتی ۳) گروه ورزش ارادی ۴) گروه دیابتی و ورزش ارادی. القای دیابت نوع ۲ از طریق رژیم غذایی با چربی بالا و به دنبال آن یک دوز تزریق داخل صفاقی استرپتوزوتوسین ( mg/kg۳۵) انجام شد. ورزش داوطلبانه نیز به مدت ۱۰ هفته از طریق چرخ دوار انجام گرفت. پس از اتمام مداخلات و القای بیهوشی عمیق، کلیه راست از بدن حیوان خارج و برای تعیین میزان بیان miRNA-192 به روش qPCR و میزان پروتئینهای TGF-β و SIP1 به روش وسترن بلات فریز شدند.
یافته¬ها: افزایش میزان بیان پروتئین TGF-β و سطوح miRNA-192 و کاهش بیان پروتئین SIP1 در بافت کلیه گروه دیابتي در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. به علاوه اعمال ورزش داوطلبانه باعث کاهش معنی¬دار miRNA-192 و افزایش بیان پروتئین SIP1 در مقایسه با گروه کنترل گردید. در گروه دیابتی دریافت کننده ورزش داوطلبانه، کاهش معنی¬دار در میزان بیان پروتئین TGF-β و سطوح miRNA-192 و نیز افزایش معنی¬دار در بیان پروتئین SIP1 در مقایسه با گروه دیابتی مشاهده شد.