آگاهی و نگرش پرستاران نسبت به ارائه مراقبت های پایان زندگی و Hospice در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تبریز- 1392

Abstract

چکیده: زمینه و هدف: پرستاران از جمله کارکنان درمانی درگیر در ارائه مراقبت‌های پایان زندگی می‌باشند. بنابراین، آگاهی و نگرش آنان در این زمینه از ارکان مهم برنامه‌ریزی برای برنامه‌ریزی و اجرای بهتر چنین خدماتی است. هدف این مطالعه، تعیین آگاهی و نگرش پرستاران در زمینه مراقبت از بیماران در مراحل پایان زندگی می‌باشد. روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 240 نفر از پرستاران شاغل در مراکز آموزشی تبریز با استفاده از نمونه‌گیری طبقه‌ای غیرتصادفی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها شامل آزمون آگاهی و پرسشنامه نگرش Frommelt (Frommelt Attitude Toward Caring FOR Dying Patients) در رابطه با مراقبت از بیماران در مراحل پایان زندگی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده آمار توصیفی و آزمون‌های آماری t مستقل، ANOVA و همبستگی پیرسون انجام شد. یافته‌ها: میانگین نمره آگاهی پرستاران از مراقبت‌های پایان زندگی (37/4) 26/14 از 29 بود و 7/55 درصد از پرستاران بیان کردند که آموزش کافی در زمینه ارائه این مراقبت‌ها ندیده‌اند. با کسب نمره (79/11) 32/100 از حداکثر نمره 150 نگرش مشارکت کنندگان در زمینه مراقبت از بیماران در مراحل پایانی زندگی مثبت بود. سطح نمره نگرش در کارکنانی که سابقه مراقبت در مراکز مراقبت در منزل را داشتند، بیشتر بود (01/0< P). همچنین میانگین نمره آگاهی در کارکنانی که سابقه مراقبت در مراکز مراقبت در منزل، مراقبت از بستگان نزدیک و تعداد مواجهه بیشتر با بیماران در مرحله پایانی زندگی را داشتند، بیشتر بود. نتیجه‌گیری کلی: با توجه به آگاهی پایین پرستاران در زمینه ارائه مراقبت‌های پایان زندگی، لازم است برنامه‌های آموزشی جهت ارتقاء دانش پرستاران برگزار گردد. به ویژه با توجه به نگرش مثبت پرستاران در این زمینه، برگزاری چنین آموزش‌هایی می‌تواند زمینه‌ساز توسعه مراقبت‌های پایان زندگی به شکل تخصصی در ایران باشد.