بررسی رابطه مهارت های مقابله ای(ارتباطی) با وقوع خشونت های خانگی در زنان 49-15 سال مراجعه کننده به مراکز بهداشتی-درمانی شهر تبریز در سال 1394

Abstract

چکیده زمینه و هدف: خشونت علیه زنان عمری به پهنه زندگی بشری دارد و یکی از مسائل بسیار جدی تمامی جوامع معاصر است. مهارتهای مقابله ای (ارتباطی) فرد را برای مقابله موثر و پرداختن به کشمکشها و موقعیتهای دشوار زندگی یاری میکند. دراین پژوهش، رابطه مهارت های مقابله (ارتباطی) با وقوع خشونت های خانگی در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهر تبریز مورد بررسی قرار گرفته است روش بررسی: در این مطالعه توصیفی – تحلیلی زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز درسال 1394 بررسی شدند. حجم نمونه بر اساس فرمول برآورد حجم نمونه کوکران و با توجه به طرح نمونه گیری چند مرحله ای و خوشه ای و اثر طرح در نمونه 768 مورد در نظر گرفته شد. ابزار مطالعه پرسشنامه تغییر یافته خشونت خانگی و پرسشنامه مهارت های ارتباطی بود. بررسی رابطه بین متغیرها با استفاده از مدلسازی خطی عمومی انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین مهارت و مولفه های خشونت رابطه معنی داری مشاهده شد ( ,Wilks Lambda=0/71 .)P <0/001همچنین نتایج بررسی مولفه به مولفه هر یک از زیرمقیاس های خشونت نشان داد که همه زیرمقیاسها با مهارت رابطه معنی داری داشتند ( .)P<0/001همچنین بررسی روند نتایج نیز نشان داد که سطح مهدارت با زیرمقیداس های خشونت رابطه معنی داری داشتند ( .)P<0.001به علاوه با افزایش یک سطح در مهارت به طور متوسط خشونت جسمی به اندازه ،1/1خشونت روانی به اندازه ، 1/1خشونت اجتماعی به اندازه 1/4و خشونت کلامی به اندازه ،1/1 خشونت مالی به اندازه 0/1و نهایتا خشونت جنسی به اندازه 1واحد کاهش داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده آموزش مهارت های زندگی برای داشتن مهارت های ارتبداطی بالا در جهت کاهش خشونت های خانگی ضروری به نظر می رسد. ایجاد مراکز آموزشی و مشاوره، حمایت جامعه و مسوولین در این راستا توصیه شده و ضرورت دارد