مقایسه میزان ریزنشت زیر براکت فلزی در کامپوزیت های Unite و Resilience
Loading...
Date
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده دندانپزشکی
Abstract
انقباض حین پلیمریزاسیون ادهزیوهای ارتودنسی ممکن است سبب ایجاد فاصله بین ماده ادهزیو و سطح دندان شده و به ریزنشت بیانجامد و در پی آن باکتریها و مایعات از حفره دهان اجازه عبور به این فاصله را یافته و شکل گیری ضایعات white spot زیر سطح براکت تسهیل شود . در مقایسه با کامپوزیت های نوری ، کاهش chair time کلینیکی کامپوزیت های No-Mix یک مزیت مهم به حساب می آید. از معمول ترین کامپوزیت های No-Mix مصرفی کامپوزیت های Unite و Resilience می باشد . هدف مطالعه حاضر ارزیابی و مقایسه میزان ریزنشت زیر براکتهای فلزی با استفاده از کامپوزیت های Unite و Resilience می باشد. روش و مواد : تعداد 60 دندان انسیزور گاوی در دو گروه به صورت تصادفی تقسیم شده و جهت باند براکت های فلزی به آنها از کامپوزیت های Unite و Resilience استفاده شد. نمونه ها پس از Thermocycling به مدت 24 ساعت در رنگ فوشین 0/5 درصد قرار گرفته و سپس برش داده شدند و جهت ارزیابی میزان ریزنشت زیر میکروسکوپ نوری مورد بررسی و اندازه گیری قرار گرفتند. جهت مقایسه میزان ریزنشت درون گروهها در نواحی اکلوزال و جینجیوال و نیز در حد فاصل براکت - ادهزیو و ادهزیو - دندان آزمون Wilcoxon signed ranks استفاده شد. برای مقایسه بین گروهها از آزمونMann-Withney U استفاده شد. نتایج : ناحیه جینجیوال در هردو گروه، ریزنشت بیشتری را نسبت به ناحیه اکلوزال در هردو حد فاصل نشان داد. میزان ریزنشت در حد فاصل ادهزیو- مینا بیشتر از حد فاصل ادهزیو - براکت بود. در مقایسه بین دو گروه، تفاوتی بین دو گروه در میزان ریزنشت دیده نشد. نتیجه گیری : بین کامپوزیت های Unite و Resilience در میزان ریزنشت تفاوتی وجود ندارد. ناحیه جینجیوال و حدفاصل ادهزیو- مینا مستعد ریزنشت بیشتری می باشد.