ارتباط بین اضطراب و افسردگی بیمارستانی، روشهای مقابله ای و نیازهای حمایتی پدران نوزادان در بخش مراقبت های ویژه نوزادان دانشگاه علوم پزشکی تبریز سال 1399

Abstract

مقدمه: والدین نوزادان نارس به خاطر تجربه داشتن نوزاد نارس و بستری شدن نوزاد دچار استرس و ناراحتی می‌شوند. در این بین پدر به خاطر احساس مسئولیت و نگرانی‌های زیادی که دارد بار روانی زیادی را متحمل می‌شود که اغلب اوقات او را نیازمند کمک می‌نماید. هدف از انجام این پژوهش بررسی، ارتباط بین افسردگی و اضطراب ، روش‌های مقابله‌ای و نیازهای حمایتی پدران نوزادان در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بود. روش اجرا: این مطالعه یک پژوهش توصیفی همبستگی می باشد. در این مطالعه تعداد 195 نفر از پدران نوزادان نارس بستری در بخش های مراقبت ویژه نوزادان بیمارستان‌های شهر تبریز مشارکت نمودند. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از یک پرسشنامه 4 قسمتی شامل فرم مشخصات فردی اجتماعی، پرسشنامه اضطراب و افسردگی بیمارستانی، پرسشنامه مقابله با استرس و پرسشنامه نیازهای حمایتی پدران، انجام گرفت. برای تجزیه ‌و تحلیل داده ‌ها از نرم‌ افزار آماری SPSS نسخه21 و آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. سطح معنی‌داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتايج نشان داد که بیشتر پدران از روش های مقابله ای روش هیجان مدار استفاده کرده بودند. همچنین بیشتر آنها نیازهای حمایتی خود را نیز در بعد مراقبت از خود و خانواده بیان نموده بودند و میانگین نمره افسردگی و اضطراب پدران در حد متوسط بود. نتایج همچنین نشان داد که بین افسردگی و اضطراب در بعد افسردگی با روشهای مقابله ای در بعد اجتنابی ارتباط معناداری وجود داشت(05/0p<) اما بین نیازهای حمایتی با افسردگی و اضطراب و روشهای مقابله ای، ارتباط آماری معنی داری مشاهده نگردید(05/0<p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر و با توجه به مشکلات و نیازهایی که والدین نوزادان نارس بستری در بخش های ویژه نوزادان دارند، میتوان مداخلات آموزشی موثر حضوری و مجازی از طریق شبکه های اجتماعی در جهت آموزش والدین و افزایش دانش و آگاهی آنها در زمینه مهارت های مقابله ای مسئله محور و حمایت روحی روانی آنها استفاده کرد.