بررسی میزان بیان , ارتباط بیان دو ژن UCA1 lncRNA و miR-143 در بافت توموری و بافت حاشیه تومور بیماران مبتلا به ملانوم

Abstract

ملانوم در اثر تکثیر خارج از کنترل سلول های ملانوسیت پوست ایجاد می شود قدرت بالای رشد و متاستاز سلولها در این سرطان باعث شده که این سرطان به یکی از کشنده ترین سرطان ها تبدیل شود. این بیماری دارای پاتوژنز بسیار پیچیده است و تحقیات تا کنون نتوانشته اند دلیل اصلی و چگونگی پیشرفت این بیماری را مشخص کنند همین موضوع اهمیت بررسی پروفایل بیانی ژنها در این بیماری را برای آشکارسازی روند مولکولی پاتوژنز این بیماری را نشان می دهد . در همین راستا و جهت بهبود شناخت مسیر های مولکولی ایجاد کننده ملانوم ، این مطالعه با هدف تعیین پروفایل بیان UCA1 lncRNA و سطح بیان miR-143 در نمونه های توموری و مارژین ملانوم انجام شده است. روش ها¬: نمونه های بافتی شامل ۵۰ نمونه بافت سرطانی ملانوم و ۵۰ نمونه بافت مارژین، تهیه و تحت استخراج RNA قرار گرفتند. DNA مکمل سنتز شد و سپس سطوح بیان ژن های UCA1 lncRNA و miR-143 با استفاده از q-PCR اندازه‌گیری شد. علاوه بر این، ارتباط بین بیان ژنهای مورد بررسی با یکدیگر و ویژگی‌های بالینی آسیب‌شناختی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج به‌دست‌آمده از q-PCR نشان داد که هر دو ژن مورد بررسی دارای تغییرات بیان معنی داری در نمونه های تومور نسبت به مارژین داشتند0.05)>(p. این در حالی است که میزان بیان DUSP1 در نمونه های توموری نسبت به بافت سالم دارای افزایش بود ولی این تغییرات بیان miR- 143 در نمونه ای توموری نسبت نمونه های سالم کاهشی بود. به علاوه بیان دو ژن مورد نظر در نمونه های توموری دارای همبستگی منفی بود.