بررسی اپیدمیولوژیک ۵ ساله دایسکشن آئورت در سال های 2017 تا 2021 در بیمارستان شهید مدنی تبریز
Loading...
Date
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی
Abstract
تاکنون آنالیز جامع شاخص های اپیدمیولوژیکی دایسکشن آئورت و اثرات آن ها بر میزان مرگ و میر بیماران در آذربایجان شرقی انجام نگرفته است، هدف این مطالعه بررسی میزان شیوع دایسکشن آئورت و شناسایی فاکتورهای دخیل در میزان مرگ و میر بیماران بود.
روش ها و مواد: این مطالعه مقطعی از طریق بررسی پرونده های بیمارانی که بین سال های2017 تا 2021 تشخیص دایسکشن آئورت داشتند انجام شد. مرگ و میر ۳ ماهه بیماران از طریق برقراری تماس تلفنی پیگیری شد. در نهایت فاکتورهای مستقل تاثیر گذار در میزان مرگ و میر بیماران از طریق آنالیز رگرسیون لوجیستیک شناسایی شد.
یافته ها: شیوع کلی بیماری ۳۵/۲ در هر صد هزار نفر بود. متوسط زمان شروع علایم تا مراجعه به بیمارستان، رسیدن به بیمارستان تا تشخیص، تشخیص تا شروع درمان و بستری در بیمارستان تا فوت بیماران به ترتیب 6، ،2 ،4 و 24 ساعت بود. میزان کلی مرگ و میر ۳ ماهه ۷/۴۸٪ بود. افزایش سن به عنوان یک فاکتور مستقل در افزایش میزان مرگ و میر شناسایی شد. بیماران دایسکشن DeBakey نوع III و یا مبتلا به هیپوتیروئیدی و بیماران درمان شده (جراحی یا دارویی) شانس مرگ و میر پایین تری داشتند