بکارگیری مولکول های PNA جهت سرکوب بیان ژن در سلول های پستانداران

Abstract

مقدمه: آنزیم ترمینال دئوکسی نوکلئوتیدیل ترانسفراز ) TdT ( در لوسمی لنفوبلاستیک حاد ) ALL ) 3 رشته، در غیاب رشته الگو اضافه میکند و احتمالا ´ افزایش بیان دارد. این آنزیم، نوکلئوتیدها را به انتهای در ترمیم DNA در سلولهای نئوپلاستیک و آپوپتوتیک نقش دارد. به علاوه نشان داده شده است که سطح بالای این آنزیم با پیش آگهی ضعیف بالینی ارتباط دارد. هدف : بکارگیری مولکولهای PNA جهت سرکوب بیان ژن TdT در سلولهای Molt-4 میباشد. مواد و روش: جهت بررسی اثرات PNA های مداخله کننده در سیستم پردازش، از تکنیک PCR استفاده شد. بررسی بیان در سطح رونویسی و ترجمه به دنبال تیمار با PNA هایی که منطقه 5´UTR و AUG را مورد هدف قرار دادند، توسط فلوسایتومتری و ریلتایم PCR بررسی گردید. میزان سلولهای آپوپتوتیک و بقای سلولی نیز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: PNA های full-matched که به مناطق حساس پردازش هیبرید شدهاند، پروسه پردازش را تغییر داده و mRNA با طول بزرگتر حاوی اینترون 7 و یا mRNA بدون اگزون 7 را ایجاد کردند. یافته های PNA هایی که قسمت 5´UTR و AUG را مورد هدف قرار داده بودند نشان داد که سطح TdT کاهش یافت و مهار موثر و کارآ زمانی مشاهده شد که سلولها به طور همزمان با PNA های آنتیسنس تیمار شدند. همچنین نتایج نشان داد که کاهش بیان TdT در سلولهای Molt-4 با کاهش بقای سلولی و افزایش آپوپتوزیس همراه بود. نتیجه گیری: یافته های حاصل از این مطالعه حاکی از آن است که کاهش میزان بیان TdT توسط مولکولهای آنتیسنس از طریق مداخله پروسه پردازش و ترجمه و در سطح رونویسی توسط مولکول آنتی ژن، میتواند به عنوان راهکار درمانی درمان سرطان مورد استفاده قرار گیرد.